ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΊΗΣΗ ΣΤΗΝ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΑ - ¨ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ¨ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ – ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΣ ΙΟΣ ΤΩΡΑ
Συμπληρώνεται σχεδόν ένας χρόνος που ο covid 19 έκανε την εμφάνιση του και στην χώρα μας . Οι «ειδικοί» χαρακτήρισαν τον covid 19 πανδημία, το λοκ ντάουν “ακορντεόν” ήρθε στην ζωή μας, το “μένουμε στο σπίτι – μένουμε ασφαλείς“ και η “ατομική ευθύνη” (μάσκες, τζελ, πλύσιμο χεριών, κοινωνική απόσταση) έγινε σλόγκαν “νίκης” κατά της πανδημίας. Ελπίδα για την “μάχη” με τον “φονικό ιό” έφερε το εμβόλιο και το σχέδιο “ελευθερία”.
Μέσα σε αυτόν τον χρόνο η ταχυμεταφορά λειτούργησε κανονικά με απόφαση – εντολή της πολιτείας, έτσι ώστε να σιγοντάρει το ηλεκτρονικό εμπόριο, γιατί ακόμα και σε μια υγειονομική κρίση ,πάντα θα υπάρχει περιθώριο κέρδους από κάποια αφεντικά.
Αν και αντιφατικό από την μια να μας λένε να μείνουμε στο σπίτι για να είμαστε ασφαλείς ,την ίδια ώρα να μπορούμε να βάλουμε στο σπίτι τον υπάλληλο διανομέα που έχει περάσει και από δεκάδες άλλα σπίτια, η λειτουργία των εταιριών Ταχυμεταφοράς-Ταχυδρόμησης έφερε μια αίσθηση εικονικής ελευθερίας, ψυχαγωγίας (καταναλώνω άρα υπάρχω) στους πολίτες–πελάτες από τα συνεχόμενα λοκ ντάουν.
Η λειτουργία της ταχυμεταφοράς -σαν ο μόνος ενδιάμεσος συνδετικός κρίκος ανάμεσα στον έμπορα και πελάτη- είχε σαν αποτελέσματα την αύξηση του όγκου εργασίας, αυτό με την σειρά του έφερε την παραπάνω εντατικοποίηση των εργαζομένων που έτσι και αλλιώς υπήρχε, παράλληλα συνέβαλε και στην ανεργία στο κλάδο των εμποροϋπαλλήλων.
Αλήθεια αναρωτιόμαστε, τι θα γινόταν εάν οι εργαζόμενοι στην ταχυμεταφορά αλλά και σε άλλους κλάδους που εργάζονται μέσα στην πανδημία δήλωναν–δηλώσουν “ατομική ευθύνη”, για μια πανδημία που δεν φέρνουν υπαιτιότητα και δεν πάνε στην εργασία τους απαιτώντας καμία χασούρα στον μισθό τους και στην άδεια τους;;
Απόφαση – εντολή που αγκάλιασαν και προώθησαν συνδικαλιστές και εργαζόμενοι στην πλειοψηφία τους στον κλάδο μας και το λέμε γιατί δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από το να βγάλουν κείμενα που ζητούσαν να παρθούν μέτρα από τα αφεντικά, κείμενα που έβαζαν όρους όπως “προσωπικό ασφαλείας” για την μεταφορά φαρμάκων και ευπαθών προϊόντων.
Να τονίσουμε ότι εδώ και έναν χρόνο ο ιδιωτικός τομέας εντάσσεται πλήρως κάτω από της εντολές–αποφάσεις του υπουργείου υγείας και όχι του υπουργείου εργασίας και η ΣΕΠΕ απλά λειτουργεί ως ελεγκτής το αν οι εργαζόμενοι φοράνε μάσκα και όχι αν εφαρμόζουν τα υποτιθέμενα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας τα αφεντικά.
Η ταχυμεταφορά γενικά στο σύνολο της, σε όλες τις ειδικότητες που την απαρτίζουν όπως έχουμε αναφέρει ξανά και ξανά, είχε ήδη προβλήματα και ιδιαιτερότητες ως προς τον τρόπο λειτουργίας της και την καθιστούν επάγγελμα δύσκολο και κάποιες φορές επικίνδυνο πολύ πριν την εμφάνιση του covid 19.
Για να μην αναφέρουμε αναλυτικά, θα πούμε πως η δυσκολία και η επικινδυνότητα αυτή οφείλεται στην ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΊΗΣΗ. Καθημερινά όλοι οι εργαζόμενοι – εργαζόμενες, όλων των ειδικοτήτων, είτε εργάζονται εσωτερικά ( εξυπηρέτηση πελατών – τηλεφωνικό κέντρο , εξαγωγή – εισαγωγή ταχυδρομικών αντικειμένων στο κέντρο διαλογής , διοικητικές και οικονομικές υπηρεσίες), είτε εξωτερικά - στον δρόμο (ταχυδιανομέας με δίκυκλο, οδηγός αυτοκινήτου, εισπράκτορας), καλούνται να αντιμετωπίσουν τον ΧΡΟΝΟ, χρόνο που διαφημίζουν τα αφεντικά ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί, με αποτέλεσμα το εργασιακό «οκτάωρο» να είναι γεμάτο ένταση , πίεση και άγχος που μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα υγείας , από μικρά έως σοβαρά εργατικά ατυχήματα. Ειδικά στους ταχυδιανομείς με δίκυκλο είναι σχεδόν καθημερινά τα μικροατυχήματα και κάποιες φορές πολύ σοβαρά και θανατηφόρα, αυτός είναι και ο λόγος που λέμε ότι κανένα Μέτρο Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ) δεν είναι αρκετό για την διασφάλιση της ζωής μας όσο θα υπάρχει ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ.
Όλα όσα αναφέραμε παραπάνω ήρθαν να πολλαπλασιαστούν στην εποχή της πανδημίας και δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε με “ατομική ευθύνη”.
Εμείς δεν αρνούμαστε την ύπαρξη του covid19, ωστόσο δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι τα μέτρα “προστασίας” σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ και που υποτίθεται τηρούν πιστά τα αφεντικά στους χώρους εργασίας είναι αυτά που θα σώσουν την κατάσταση για το καλό μας και το καλό της κοινότητας. Τώρα αν θεωρηθεί λαθεμένη η άποψη μας, ας μας πουν αυτοί που ξέρουν, ενδεικτικά πως ένας διανομέας μπορεί να φοράει σωστά την μάσκα ακόμα και στην περίπτωση που του έχουν δείξει οι ειδικοί (που δεν έχει γίνει ούτε αυτό έτσι κα αλλιώς), κάτω από το κράνος, πως μπορεί να οδηγεί φορώντας και τα δύο, πόσες μάσκες πρέπει να έχει μέσα στο δρομολόγιο του για τις δεκάδες αποστολές, που θα βρίσκει νερό να πλένει τα χέρια του. Ας μας πουν πόσο εύκολο είναι οι συνάδελφοι στους εσωτερικούς χώρους και με όλα αυτά ταχυδρομικά αντικείμενα αλλά και τα έγγραφα διεκπεραίωσης των εργασιών και με πελάτες σε συνεχή ροή και επαφή σε κλειστούς χώρους δεν είναι ανά πάσα στιγμή ευάλωτοι.
Τέλος πόσοι από τους εργαζόμενους γενικότερα είναι εξασφαλισμένοι για την υγεία τους ερχόμενοι στην εργασία τους καθημερινά με τα ΜΜΜ ο ένας πάνω στον άλλον.
Εμείς θα πάρουμε την ευθύνη και θα πούμε όλα αυτά που θα έπρεπε να έχουν πει ήδη τα σωματεία του κλάδου ακόμα και μέχρι σήμερα, σε συνέχεια της ανακοίνωσης μας του Μάρτη του 2020.
Τα όποια υγειονομικά μέτρα σε ένα εργασιακό περιβάλλον είναι τόσο σαθρά όσο και η μετάλλαξη του covid 19, ας θυμηθούμε ότι όταν άρχισε η πανδημία - και όπως αναφέρουμε και στην ανακοίνωση μας τον Μάρτη του 2020- η μάσκα όχι μόνο δεν προστάτευε αλλά ίσως να έκανε και κακό, φτάσαμε στο σήμερα και οι ειδικοί να μιλάνε για διπλή μάσκα σε χώρους που ¨αναγκαστικά ¨υπάρχει συγχρωτισμός.
Έχουμε λοιπόν μια ίωση που η επιστημονική κοινότητα την κυνηγάει και ότι μέτρα λαμβάνονται είναι καθορισμένα από την ίδια την ίωση , αυτά τα μέτρα στους εργασιακούς χώρους όχι μόνο προστασία προσδίδουν αλλά ούτε την αίσθηση αυτής στους εργαζόμενους , τα μέτρα μέσα στην πανδημία λειτουργούν μόνο για την συνέχιση της παραγωγής, το κέρδος και την αποποίηση των ευθυνών των αφεντικών και του κράτους σε περίπτωση της όποιας μόλυνσης στους εργασιακούς χώρους, αυτά τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν όπως και το ηλεκτρονικό εμπόριο.
Για να έρθουμε στην σημερινή πραγματικότητα όπως διαβάζουμε από ανακοινώσεις -καταγγελίες σωματείων για κρούσματα στον κλάδο μας και είναι αυτά που ξέρουμε, αναρωτιόμαστε πόσα είναι αυτά που δεν ξέρουμε, που δεν μάθαμε ποτέ, πόσοι συνάδελφοι και συναδέλφισσες που μπορεί να ήταν ασυμπτωματικοί -ες ή να νόσησαν πολύ ελαφριά και να συνέχισαν στην εργασία τους με τον φόβο της ενδεχόμενης απόλυσης τους.
Ακόμα και τώρα που ο ιός χτύπησε την πόρτα μας, παρατηρούμε την ίδια στάση των εργατοπατέρων των σωματείων του κλάδου.
Όσο για αυτούς τους πολιτικάντηδες σαλτιμπάγκους εργατοπατέρες της πρώτης φοράς «αριστερά», που μιλάνε για προτεραιότητα εμβολιασμού των εργαζομένων στην ταχυμεταφορά, να τους απαντήσουμε ότι οι εργάτες ούτε ήρωες είναι για να κερδίζουν τα αφεντικά, ούτε οι αγελάδες που τις εμβολιάζουν οι παραγωγοί στις φάρμες για να είναι υγιείς και να παράγουν γάλα. Σε λίγο θα μας πουν πως θα μας βάλουν και ταυτότητα πιστοποιητικού υγείας στο αυτί μας, κάτι που ούτε τα αφεντικά δεν λένε ανοικτά!!!
Δεν μπορούμε να μην κάνουμε αναφορά για την ανακοίνωση που έβγαλε κλαδικό ταξικό κατ' όνομα σωματείο ,που λίγο πολύ μας προτείνει για δημιουργία επιτροπών εργαζομένων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς ,που θα μαθαίνουν την κατάσταση των κρουσμάτων και θα ενημερώνει τα άλλα τμήματα που υπάρχουν εργαζόμενοι. Με λίγα λόγια εκεί που μας φόρτωσαν με το ζόρι την “ατομική ευθύνη” , να την αναβαθμίσουμε από μόνοι μας, να την κάνουμε συλλογική για να παραμείνουμε υγιείς για τα κέρδη των αφεντικών ,για να έχουμε και εμείς “ψωμάκι”…
Δεν είναι τυχαίο τελικά με αυτά που λένε και δεν λένε τα σωματεία του κλάδου και όχι μόνο, ότι η ατομική ευθύνη είναι εξίσου η ίδια στο εργασιακό ωράριο αλλά και έξω από αυτό…
εκεί δηλαδή που ο εργαζόμενος δεν νιώθει να καταπιέζεται όπως έγραψε και ο Καρλ Μαρξ.
Σε όλο τα παραπάνω (του πριν covid 19 εποχή, του τώρα και τις μετά covid 19 εποχής) τα ΔΣ των σωματείων του κλάδου καλό θα είναι να σταματήσουν να φέρονται σαν ειδησεογραφικά γραφεία που δίνουν γραμμές - χρησμούς στους εργαζόμενους για επιτροπές μέσα στους χώρους εργασίας με την φαινομενική απλότητα του εγχειρήματος και οδηγίες συμμόρφωσης για την τήρηση των υπάρχων μέτρων, αλλά και αυτών που βάζουν ως προτεραιότητα να γίνουν και ως άλλες Πυθίες να βγάζουν τον ¨εαυτό ¨τους απ' έξω .
Όλους αυτούς λοιπόν, που είτε ανά σωματείο, είτε ως συντονισμός σωματείων ο καθένας με τις εκπτώσεις του (για εμάς σούπα), αν δεν πρέπει να τους χαρακτηρίσουμε ως επικίνδυνους, που πίσω από κλειστές πόρτες των σωματείων τους και όλοι τους μαζί αριθμητικά δεν ξεπερνούν τα 30-40-50 άτομα, ως αυτόκλητοι σωτήρες μιλάνε για “ΚΛΑΔΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ” χωρίς να έχουν κατεβάσει ολοκληρωμένη την πρόταση τους, στις γενικές συνελεύσεις , στους συνάδελφους στους χώρους εργασίας, έστω μέσω του διαδικτύου Το μόνο που μπορούμε να τους προσδώσουμε είναι ότι είναι μακριά από την πραγματικότητα.
Καλό θα ναι να δουν την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο και να μείνουν μακριά από μικροπολιτικά οφέλη, από προσωπικές φιλοδοξίες, με την συμμετοχή τους- για
αυτούς ίσως ιστορική καμπή στον κλάδο- από την υπογραφή ΚΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ που μόνο τα αφεντικά θα ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ.
Η πρόταση μας ως συνέχεια αυτής του Μάρτη του 2020 σε αυτή την κινεζοποίηση που φέρνει ένταση της εντατικοποίησης, είναι τα σωματεία (επιχειρησιακά και κλαδικά ) να καλέσουν Γενικές Συνελεύσεις (ελπίζουμε να μην επικαλεστούν πως αυτά δεν γίνονται μέσα στην πανδημία) και να παρθούν αποφάσεις για ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΡΑ και προγραμματισμός και προπαγάνδιση στον κόσμο της εργασίας για ΑΠΕΡΓΙΑ με την κατάθεση του αντεργατικού νομοσχεδίου και τι φέρνει αυτό.
…ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΞΑΝΑ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ.
Ο αγώνας συνεχίζεται…
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στην ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΑ – ΤΑΧΥΔΡΟΜΗΣΗ
