ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΑ
ΑΦΕΝΤΙΚΑ Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ
Συνάδελφοι –συναδέλφισσες
Στις 4 Γενάρη συνάδελφος που
εργάζεται στο κατάστημα της Γενικής Ταχυδρομικής στα Γλυκά
Νερά δέχτηκε τραμπουκισμό από τον ¨προϊστάμενο ¨ του καταστήματος, το
αποτέλεσμα ήταν ο συνάδελφος να πάει στο ΚΑΤ με σπασμένη την μύτη . Προφανώς
κάθε μορφής τραμπουκισμός και για οποιοδήποτε λόγο που δέχεται εργαζόμενος
από αφεντικό , προϊστάμενο και τα τσιράκια τους , δεν μπορεί να είναι
ανεκτός και θα πρέπει να υπάρχει άμεση αντίδραση από τους συναδέλφους του
που εργάζονται στον ίδιο χώρο, από τα σωματεία του κλάδου ,αλλά και
όλης της εργατικής τάξης.
Αντί αυτού όλες αυτές τις μέρες βλέπουμε –παρακολουθούμε
στρογγυλεμένες ανακοινώσεις «καταγγελίας» για το γεγονός από τα σωματεία του
κλάδου της ταχυμεταφοράς , δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων,
μέχρι τον Σκουρλέτη και την
ΓΣΕΕ. Ανακοινώσεις με «αγωνιστικές» κορώνες που έχουν σκοπό να
δικαιολογήσουν την ανυπαρξία τους, για όλες τις αποφάσεις
που έχουν πάρει συνειδητά βάζοντας πλάτη στα αφεντικά για
σημαντικές αλλαγές που πραγματοποίησαν στην ταχυμεταφορά τα τελευταία 20
χρόνια ΤΟΥΛΆΧΙΣΤΟΝ.
Εργατοπατερίστικες φανφάρες που επικεντρώνονται στη
χρονική συγκυρία που βιώνουμε μέσα στην πανδημία του κορωναϊού, προφανώς
όχι τυχαία, είναι επιλογή τους να δείξουν την εικόνα έτσι. Θέλουν να
παρουσιάσουν μια εικόνα που φταίνε οι συνθήκες, που είναι αποτέλεσμα της
πανδημίας και του αυξημένου όγκου αποστολών λόγω του ηλεκτρονικού εμπορίου
, λες και πριν από αυτή όλα τα
είχαν λυμένα για τον κλάδο και γενικότερα για την εργατική τάξη.
Η πραγματική
εικόνα είναι πιο σκληρή, πολύ περισσότερο στα καταστήματα
των μεγάλων εταιριών ταχυμεταφοράς - ταχυδρόμησης, τα δήθεν «franchise» - γαλέρες για τους
συναδέλφους που αντιμετωπίζονται ως εργαζόμενοι β κατηγορίας. Τα
αφεντικά εκεί, οι αχυράνθρωποι των μεγάλων αφεντικών, δεν περίμεναν την
πανδημία για τις αυθαιρεσίες τους, απλήρωτη και μαύρη εργασία, απλήρωτες
υπερωρίες, απλήρωτα Σάββατα, χαμηλοί μισθοί που υπολείπονται κατά πολύ από
εκείνους των κεντρικών, μισθοί με κουπόνια, άδειες που δεν δίνονται όπως
προβλέπεται. Παρόμοιες και οι συνθήκες και για τους συνάδελφους που εργάζονται
στα κεντρικά των εταιριών με συμβάσεις ορισμένου
χρόνου μέσω δουλεμπορικών-εργολαβικών εταιριών. Κοινά
όλων των εργαζομένων στην ταχυμεταφορά ανεξάρτητα αν είναι μεγάλη ή μικρή
εταιρία που εργάζονται, είναι τα ελλιπή ως και ανύπαρκτα μέτρα
υγιεινής και ασφάλειας και η εντατικοποίηση της εργασίας
που είναι και ο σημαντικότερος λόγος για τα εργατικά ατυχήματα.
Μιλάνε στις ανακοινώσεις τους
και για διεκδικήσεις , ας μας πούνε λοιπόν ποιες είναι αυτές , φτάνει
κάποιος να δει τις ΣΣΕ που υπάρχουν στον κλάδο , καθηλωμένες τόσα
χρόνια , χωρίς πραγματικές απολαβές σε θεσμικό , οικονομικό επίπεδο όπως
και σε θέματα υγείας και ασφάλειας . Στην καλύτερη αυτών κουπόνια πέρα
του μισθού με ρήτρες που το αφεντικό όποια ώρα θέλει τις καταργεί ή
δεν τις ανανεώνει. ΣΣΕ που αναφέρουν την μείωση του χρόνου της σύμβασης
ορισμένου χρόνου σε αορίστου πέρα του νόμου , που όσο και ρεαλιστικό να
ακούγεται κάνει πλάτη σε αυτή την μορφή εργασίας και στα αφεντικά που την
προωθούν. Όποτε αυτοί που στις ανακοινώσεις τους ¨σήμερα¨
μιλάνε και αυτοί που συμφωνούν για την κατάργηση της
ορισμένου χρόνου εργασίας θα ήταν τιμιότερο να πουν πως ζητάνε μείωση και όχι
κατάργηση αυτής . Μας μιλάνε μέσα από τις ανακοινώσεις τους για
εκδικητικές απολύσεις συνδικαλιστών και μελών σωματείων , χωρίς να κάνουν το
παραμικρό, με παρεμβάσεις μέσα από ανοιχτό κάλεσμα ώστε να παρθούν πίσω .
Μιλάνε για τα δήθεν «franchise»(όρος που δεν
υπάρχει πουθενά στον κανονισμό της ΕΕΤΤ), την ώρα που ζητάνε ρήτρες από τις
«μητρικές», δηλαδή αναγνωρίζοντας τα ως τέτοια. Τώρα εμείς θα ρωτήσουμε
που ήταν όλοι αυτοί όταν τα αφεντικά άλλαζαν το εργασιακό τοπίο με μόνο σκοπό
το κέρδος τους, τι έκαναν όταν τα αφεντικά υλοποιούσαν το
επιχειρηματικό σχέδιο τους, βγήκαν στα κεραμίδια ή έβαλαν πλάτη με
τη συνειδητή παραπληροφόρηση προς τους
εργαζόμενους λέγοντας “σε αυτά τα καταστήματα θα ισχύει ότι και στις
«μητρικές»”;
Ακόμα και να δεχτούμε ότι δεν
μπορούσαν να κάνουν κάτι ώστε να μη συμβεί αυτό ,γιατί δεν άλλαξαν τα
καταστατικά των σωματείων ώστε να μπορούν να καλύψουν και αυτούς τους
εργαζόμενους, να μπορούν να υπογράφουν ΣΣΕ για όλους που εργάζονται κάτω από
την ίδια ταμπέλα;; Τελικά μήπως ήξεραν τι θα συμβεί, μήπως
ήταν και όρος για να υπάρξουν συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς
στα κεντρικά;; Ρητορικά βέβαια το ερωτήματα μας, για τα συγκεκριμένα
καταστήματα των εταιριών ταχυμεταφοράς επιλέχθηκαν πρώην υπάλληλοι
προϊστάμενοι και στελέχη σε ρόλο ελεύθερου επαγγελματία – ΑΧΥΡΑΝΘΡΩΠΟΙ και να
δημιουργήσουν καθεστώς εργασιακής γαλέρας . Εμείς σαν σχήμα αν
λαθεύουμε να μας πουν τι έγινε και τι πραγματικά έκαναν;
Για όλα τα παραπάνω που
«καταγγέλλουν» οι εργατοπατέρες του κλάδου χρησιμοποιώντας την όποια
χρονική συγκυρία ώστε να αποσυμπιέσουν την αγανάκτηση των συναδέλφων και
να φανούν πως έχουν ρόλο και αδίκως τους λέμε εργοδοτικούς και δοτικούς στα
αφεντικά. Για να δώσουν το στίγμα στα κομματικά τους και ιδεολογικά τους
επιτελεία πως είναι παρών στις εξελίξεις, είτε μέσα στα συνέδρια των
δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Όποιος και να ΄ναι ο λόγος η
επόμενη μέρα δεν αλλάζει για τους εργαζόμενους του κλάδου. Η γνωστή καραμέλα των
εργατοπατέρων ¨και τι να κάνουμε , ο νόμος είναι αυτός¨ τους αφαιρεί το
δικαίωμα ακόμα και να μιλάνε για διεκδικήσεις .
Με αυτή την πραγματικότητα
όμως κατάφεραν να σφηνώσουν στην συνείδηση του εργαζόμενου το
γνωστό ¨δουλίτσα να υπάρχει¨ και ¨μακριά από μένα ¨ .
Σήμερα και μετά από όλα αυτά με ηττημένη την εργατική τάξη, έχουν μεγάλο
μερίδιο ευθύνης οι υποταγμένοι εργατοπατέρες της ανάθεσης ,αλλά και οι εργαζόμενοι
που άκουγαν και ακούνε μεγάλα λόγια που χαϊδεύουν τα αυτιά τους ή ακόμα
χειρότερα εργαζόμενοι που αδιαφορούν.
Πέρα από τον κλάδο μας γιατί έχει
και αυτό την σημασία του, μετράμε πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργων που αποτελεί ισχυρό
όπλο των αφεντικών ώστε η εκμετάλλευση των εργαζομένων να έχει γίνει κανόνας. Η
απειλή της απόλυσης αναγκάζει πολλούς εργαζόμενους να δέχονται
οποιαδήποτε αλλαγή στις εργασιακές τους σχέσεις (μειώσεις μισθών, εκ περιτροπής
απασχόληση μερική απασχόληση, υπερεργασία).
Στη γραμμή των αφεντικών και
οι κυβερνήσεις δεξιές , «σοσιαλιστικές» και «αριστερές» που
σπεύδουν κάθε φορά την αυθαιρεσία να την κάνουν νόμο.
Σίγουρα σε όλα τα παραπάνω που
ειπώθηκαν, θα βρούμε πολλούς εργατοπατέρες που έχουν καθολικές ευθύνες για το
πώς φτάσαμε ως εδώ και τώρα σηκώνουν την σημαία της επανάστασης . Και ας πάμε και στα ¨σημερινά¨ στα χρόνια του κορωναϊού,
που έχουν γραφτεί πολλά και από πολλούς. Εμείς έχουμε αναφέρει
επανειλημμένα στα γραπτά μας πως το επάγγελμα
της ταχυμεταφοράς είναι επικίνδυνο από μόνο του, η υγειονομική
¨κρίση¨ το έχει κάνει ακόμα χειρότερο..
Το σχήμα μας από τις 13 Μάρτη
2020 ήταν ξεκάθαρο με την ανακοίνωση του, όλα τα μέτρα
προστασίας σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ , γάντια , μάσκες , αποστάσεις κατά
την παράδοση και την παραλαβή ταχυδρομικών αντικειμένων, στη καλύτερη μόνο ημίμετρα
μπορεί κάποιος να τα χαρακτηρίσει. Η πρόταση μας στα σωματεία του
κλάδου ήταν να απαιτήσουν η ταχυμεταφορά να μην λειτουργήσει και να
μην πειραχτούν άδειες και μισθοί.
Αν κάποιος διαβάζει
αυτές τις αράδες καλό θα είναι να αναλογιστεί γιατί μέσα σε αυτή την χρονική
περίοδο αυτής της¨ κρίσης¨, που εξακολουθούν τα αφεντικά να κερδίζουν, δεν
βγήκε ούτε μια τετράωρη στάση εργασίας, από τα
αντιπροσωπευτικά θεσμικά όργανα των εργαζομένων του κλάδου.
Ας μιλήσουμε
καλύτερα για αυτά που δεν έγιναν από τα σωματεία
του κλάδου, για μια στοιχειώδη οργάνωση για την ίδια την
ζωή μας και στις εργασιακές μας ώρες, καθώς είναι κουτό στην
καλύτερη να μιλάμε πως αυτό θα μπορούσαν να το κάνουν τα αφεντικά για εμάς
τους εργαζόμενους.
Προφανώς αυτή η υγειονομική
¨κρίση¨ δεν μας χτύπησε όλους το ίδιο , αφεντικά και εργαζόμενους
. Όσο για την πολιτεία ήταν ο γνήσιος εκφραστής των
αφεντικών , η φράση ¨η ταχυμεταφορά πρέπει να δουλέψει για να κινηθεί το
ηλεκτρονικό εμπόριο¨ δεν αφήνει αμφιβολία για την τοποθέτηση μας.
Αυτό το εργασιακό τοπίο υπάρχει
αναμφισβήτητα και για το τι κάνουν και τι δεν κάνουν τα σωματεία του
κλάδου, εμείς με την σειρά μας να πούμε πως αφεντικά και εργατοπατέρες στήριζαν την δήθεν εύρυθμη λειτουργία της αγοράς , δηλαδή την απαξίωση της ανθρώπινης
ζωής του εργαζόμενου στο εργασιακό του ωράριο.
Τους δήθεν ¨ήρωες¨ της
ταχυμεταφοράς όλων των ειδικοτήτων και όχι μόνο των συναδέλφων διανομέων τώρα
τους βρίζουν και τους δέρνουν . Ο δήθεν βραχίονας κοινωνικής δικτύωσης και παροχής έργου από την ταχυμεταφορά
είναι μια μπαρούφα που μόνο τους
από πάνω ωφέλησε ώστε να διαχειριστούν τον πληθυσμό από τα
συνεχόμενα lock down.
Βοηθώντας έτσι το κράτος να μοιράζει καταστολή και αντεργατικούς νόμους. Προφανώς και όλο αυτό δίνει πάτημα στους
εμπόρους να στέλνουν στα σπίτια τους συναδέλφους εμποροϋπάλληλους με
επιδόματα πείνας , και αυξάνοντας τα κέρδη τους μπαίνοντας στο
ηλεκτρονικό εμπόριο.
Εύκολα λοιπόν μπορούμε
να εξηγήσουμε γιατί τα αφεντικά δεν μας υπολογίζουν , και δεν μπαίνουν καν στον
κόπο μιας φανφαριακής διεκδίκησης που
ζητούν τα σωματεία (ΤΟΥΣ) . Και για αυτούς που απορούν , ξαφνιάστηκαν και
συνεχίζουν να ξαφνιάζονται με την εισαγωγή των εταιριών ταχυμεταφοράς στις
πληττόμενες επιχειρήσεις ακόμα και μετά από τα κέρδη που τους
φέρνουν τα lock down,
να τους απαντήσουμε , ΕΠΕΙΔΗ ΜΠΟΡΟΥΝ.
Είναι ξεκάθαρο για εμάς μέσα στο
χρόνο και με την μικρή μας εμπειρία πως ο καπιταλισμός δεν
είναι ανθρώπινος , τα αφεντικά ξεζουμίζουν τους εργάτες, την όποια ¨κρίση¨
την χρησιμοποιούν ως εργαλείο για την κερδοφορία τους. Μια
ευκαιρία να πάρουν την ρεβάνς, να πάρουν πίσω ότι κέρδισε με αγώνες
η εργατική τάξη.
Τώρα αν
συνδικαλιστές - εργατοπατέρες , μέσα σε αυτές τις
καταστάσεις με όσα γίνονται μέχρι και σήμερα με δική τους
ευθύνη θεωρούν ή μπορούν έστω να μιλούν για κλαδική
σύμβαση, είναι αντιφατικό και άκρως επικίνδυνο για το τι θα
συμφωνηθεί σε μια τέτοια κλαδική σύμβαση και ο καθένας ας βάλει με το νου του.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες και
με αυτά που έρχονται μέσω εξελίξεων μέσα στα ΕΛΤΑ –ΕΛΤΑ Ταχυμεταφορές
, logistics και
εργόσημου στον κλάδο, επιμένουμε πως τα πράγματα δεν θα είναι και τόσο
ρομαντικά και καλύτερα στο μέλλον όπως έχει ειπωθεί.
Η ΑΠΕΤΤ κάτω από αυτό το πρίσμα
κάλεσε σε εργατικό 2ημερο στην ταχυμεταφορά το περασμένο Σεπτέμβρη
όλα τα σωματεία του κλάδου και το κάλεσμα ήταν ανοιχτό σε όλους τους
εργαζομένους και κλάδους. Προφανώς και θέλαμε να έρθουν, να κάνουμε έναν
απολογισμό όλων αυτών των χρόνων και παρά τις διαφορές μας να βρούμε μια άκρη. Τίποτα
από αυτά δεν έγινε , δυστυχώς τα γεγονότα μας βγάζουν αληθινούς .
Όσο για τον ξυλοδαρμό του συναδέλφου, σε όλα αυτά τα κείμενα –
ανακοινώσεις που κυκλοφορούν δεν έχουμε δει να καλούν τα σωματεία σε
απεργία . Για να είμαστε δίκαιοι ,
πρέπει να πούμε ότι σε όποια
κινητοποίηση βγαίνει το κάλεσμα της
δημόσια, αν πάρουμε απόφαση σαν σχήμα να μην συμμετέχουμε αναφέρουμε τους
λόγους για αυτό και έχουμε δικαιωθεί. Είναι προφανές ότι δεν πάμε άκριτα παντού
.
Συνάδελφοι πληρώνουμε
την κρίση και τα αφεντικά γίνονται πιο πλούσια μέρα με την
μέρα , ας οργανωθούμε πραγματικά και ας
παλέψουμε ΣΥΛΛΟΓΙΚΆ για να κερδίσουμε αυτό που θέλουμε και μας
αξίζει , ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
Ο αγώνας συνεχίζεται…
Αθήνα 16 Γενάρη 2021
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στην ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΑ -ΤΑΧΥΔΡΟΜΗΣΗ
